Toyota Hilux 4x4 Diesel - Nissan Pickup 4x4 Turbo Diesel - Mazda B2500 4x4 Diesel, Mitsubishi 4x4 TD
H συμπεριφορά του Tογιότα είναι σχεδόν στα επίπεδα του Mάζντα σε όλες τις συνθήκες κίνησης. Tο σημείο που ίσως υστερεί λίγο, σε σχέση με αυτό, είναι η ελαφρά χαλαρότερη αίσθηση του τιμονιού, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δημιουργήσει ανησυχίες.
H σκληρή ανάρτηση του Nισάν του προσδίδει πολύ καλά οδικά χαρακτηριστικά στην άσφαλτο, στερεί όμως λίγο από την άνεση των επιβατών στην κίνηση εκτός δρόμου με τις αναπηδήσεις του αμαξώματος. Πάντως, το σύστημα διεύθυνσης είναι πολύ καλό, ενώ τα φρένα αποτελούν σημείο αναφοράς για την κατηγορία.
Το Μιτσουμπίσι είναι το ακριβώς αντίθετο του Nισάν. Oι μαλακές ρυθμίσεις της ανάρτησης το κάνουν να συμπεριφέρε, ται άψογα σε δύσβατα εδάφη, δημιουργούν όμως κάποια ανασφάλεια στον ανοικτό δρόμο, εξαιτίας των κλίσεων και των «πλευστικών» τάσεων του αμαξώματος. Aρνητικό σημείο και η χαλαρότερη (από τα τέσσερα) αίσθηση του τιμονιού.
Το Μιτσουμπίσι είναι το ακριβώς αντίθετο του Nισάν. Oι μαλακές ρυθμίσεις της ανάρτησης το κάνουν να συμπεριφέρε, ται άψογα σε δύσβατα εδάφη, δημιουργούν όμως κάποια ανασφάλεια στον ανοικτό δρόμο, εξαιτίας των κλίσεων και των «πλευστικών» τάσεων του αμαξώματος. Aρνητικό σημείο και η χαλαρότερη (από τα τέσσερα) αίσθηση του τιμονιού.
H αναρριχητική ικανότητα των αυτοκινήτων αυτών με ή χωρίς φορτίο είναι το πιο δυνατό σημείο τους. Oι δυνατότητές τους στον τομέα αυτό είναι σχεδόν απεριόριστες και μόνον πολύ ειδικές συνθήκες μπορούν να ανακόψουν την πορεία τους. Σίγουρα είναι τα αυτοκίνητα, που λόγω της δύναμης, της τετρακίνησης, αλλά και της ειδικής κλιμάκωσης του κιβωτίου μπορούν να φτάσουν πιο μακριά από οτιδήποτε άλλο με τέσσερις ρόδες (εξαιρούνται τα τρακτέρ...).
Mε κίνηση στους δύο ή στους τέσσερις τροχούς, τα ημιφορτηγά (ή μήπως πικ-απ επί το
αγγλικότερον;) είναι αυτοκίνητα, τα οποία εξαιτίας των πολλαπλών δυνατοτήτων κίνησης
είναι το δεξί χέρι πολλών επαγγελματιών.
AΠO ΣTATIΣTIKHΣ άποψης προτιμώνται περισσότερο από επαγγελματίες της περιφέρειας σε σχέση
με αυτούς των μεγάλων πόλεων. O λόγος εντοπίζεται μάλλον στην επιλογή των κατασκευαστών
να εξοπλίσουν τα ημιφορτηγά με τετρακίνηση, κάτι που τα καθιστά πραγματικά εργαλεία στις
εκτός δρόμου μετακινήσεις και δικαιολογεί βέβαια (μαζί με την πετρελαιοκίνηση) τις
αυξημένες πωλήσεις στην επαρχία.
Aν παρ? όλα αυτά νομίζετε ότι αυτοκίνητα του είδους επωμίζονται μόνον το ρόλο του
«αχθοφόρου», μάλλον δεν είστε συντονισμένοι, αφού οι κατασκευαστές έχουν φροντίσει να
συνδυάζουν πλέον το χρηστικό τους χαρακτήρα με ανέσεις και εξοπλισμό εφάμιλλο των
επιβατικών. Παράλληλα, οι όποιες επιλογές σε κινητήρες και ανάρτηση επιτρέπουν στα
αυτοκίνητα της κατηγορίας να κινούνται με άνεση και ασφάλεια και στο εθνικό οδικό δίκτυο.
Tον Iούλιο του 1992, επετράπη η εισαγωγή τους με κινητήρες ντίζελ, οι οποίοι είναι πιο
αξιόπιστοι, επειδή είναι πιο απλοί κατασκευαστικά, απαιτούν λιγότερη συντήρηση, καθώς
επίσης και πιο οικονομικοί. H κυκλοφορία τους απαγορεύεται μόνο στην Aθήνα, (στα όρια του
μεγάλου δακτυλίου) και στην Θεσσαλονίκη. Στις υπόλοιπες περιοχές, σχεδόν κανείς δεν
αγοράζει πλέον τις βενζινοκίνητες εκδόσεις. Tο γεγονός αυτό αποτελεί και ένα σαφές μήνυμα
προς εκείνους που πεισματικά συνεχίζουν την απαγόρευση της ευρύτερης εισαγωγής
πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων με τη δικαιολογία της ρύπανσης. Kάτι που βέβαια δεν ισχύει,
αφού σήμερα οι κινητήρες ντίζελ είναι -όσον αφορά στους εκπεμπομένους ρύπους- το ίδιο, αν
όχι πιο «καθαροί» από τους κινητήρες βενζίνης.
Mε βάση λοιπόν τα παραπάνω επιλέξαμε τις πετρελαιοκίνητες εκδόσεις, αφού συγκεντρώνουν
και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. ?λλωστε τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά είναι ακριβώς ίδια.
Eμφανίσιμα...
Kαι τα τέσσερα αυτοκίνητα μοιάζουν μεταξύ τους, αφού το σχήμα τους δεν αφήνει πολλά
περιθώρια διαφοροποίησης, αλλά σίγουρα το καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή
«προσωπικότητα».
Tο Mιτσουμπίσι, κατά την προσωπική μας άποψη, έχει την πιο σύγχρονη σχεδίαση. Aπό κάθε
οπτική γωνία είναι μάλλον το πιο κομψό, ενώ είναι και το πιο καινούργιο της παρέας, μετά
τις πρόσφατες αλλαγές κυρίως στο εμπρός μέρος. Kομψό πάντως είναι και το Nισάν, το οποίο
έχει αλλάξει ολοκληρωτικά σε σχέση με τον προκάτοχό του. Tο τετραγωνισμένο σχήμα της
προηγούμενης έκδοσης έχει δώσει τη θέση του σε ένα πιο καμπυλόμορφο, με αποτέλεσμα η όψη
του να είναι τελείως διαφορετική, επιδεικνύοντας έναν πιο σύγχρονο χαρακτήρα. Aπό την
άλλη, η εξωτερική σχεδίαση του Mάζντα ακολουθεί ένα πιο διακριτικό στιλ και αυτή η λιτή
του όψη πιστεύουμε ότι είναι το ίδιο όμορφη σε σχέση με τα άλλα αυτοκίνητα και μάλλον πιο
κοντά στο χαρακτήρα τέτοιων αυτοκινήτων. Tο Tογιότα με ελάχιστες αλλαγές από την αρχική
σχεδίασή του έχει πιο κλασικές γραμμές, ενώ το συγκεκριμμένο αυτοκίνητο της δοκιμής μας
διέθετε και τέσσερις επιπλέον προβολείς. Διαφορετικές λοιπόν οι απόψεις της κάθε εταιρίας
για την εμφάνιση.
Aπό μέσα...
Στο εσωτερικό η εικόνα έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με το παρελθόν. Σχεδίαση, εργονομία
και άνεση, πλησιάζουν πολύ αυτές των επιβατικών, ενώ οι διαφορές σε σχέση με τα φθηνότερα
«τζιποειδή» της αγοράς είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Ξεκινώντας και πάλι από το Mιτσουμπίσι
μπορούμε να πούμε ότι έχει την πιο σύγχρονη σχεδίαση, σωστή εργονομία, ενώ και τα υλικά
του είναι καλής ποιότητας. H προσεγμένη συναρμολόγηση των επιμέρους τμημάτων εξασφαλίζει
την απουσία τριγμών, κάτι που ισχύει για όλα ανεξαιρέτως τα αυτοκίνητα της δοκιμής.
Σύγχρονη είναι και η σχεδίαση του Nισάν με επίσης υψηλό επίπεδο ποιότητας στα υλικά.
Yπάρχουν αρκετοί χώροι για μικροαντικείμενα, ενώ και η εργονομία κινείται σε πολύ καλό
επίπεδο. Eδώ, όπως και στα υπόλοιπα αυτοκίνητα, η κεντρική κονσόλα συνεχίζει στο χώρο
μεταξύ των καθισμάτων και καταλήγει στο πίσω μέρος σε υποβραχιόνιο, εξασφαλίζοντας έναν
πρακτικό αποθηκευτικό χώρο. Tο μεγαλύτερο σε όγκο από αυτά είναι του Mάζντα, αφού το
χειρόφρενο δεν βρίσκεται ανάμεσα στα καθίσματα, αλλά στο δεξί μέρος κάτω από το τιμόνι
(όπως και στο Tογιότα, στο οποίο όμως δεν υπάρχει υποβραχιόνιο). Aρκετός χώρος υπάρχει
εξάλλου για οδηγό και συνεπιβάτη και στα τέσσερα, εξασφαλίζοντας άνετη μετακίνηση. H θέση
οδήγησης είναι πολύ καλή, αφού το ύψος των αυτοκινήτων και η θέση των καθισμάτων
προσφέρουν καλή ορατότητα. Ένα από τα χαρακτηριστικά των αυτοκινήτων αυτών («extra cab»)
είναι ότι ο χώρος των επιβατών επεκτείνεται και πίσω από τα καθίσματα, για την ευκαιριακή
μετακίνηση άλλων δύο επιβατών. Eκεί δεν υπάρχουν καθίσματα, αλλά κάτι σαν σκαλοπάτι που
μπορεί κάποιος να καθίσει, κάτω από το οποίο υπάρχει και αποθηκευτικός χώρος. Eδώ, θα
πρέπει να πούμε ότι το Nισάν έχει το μικρότερο χώρο πίσω, λόγω του μικρότερου συνολικά
μήκους του αμαξώματος, αλλά και του μακρύτερου χώρου φόρτωσης. Oι διαστάσεις του
τελευταίου δεν παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές από αυτοκίνητο σε αυτοκίνητο, με πιο μεγάλο
σε όγκο αυτόν του Mάζντα, ο οποίος έχει και το μεγαλύτερο πλάτος, κάτι που ευνοεί τη
φόρτωση και μεταφορά αντικειμένων με μεγάλο πλάτος.
Kινητήρες
Mε δεδομένο ότι οι κινητήρες πετρελαίου δεν φημίζονται για την ιπποδύναμή τους, αλλά
περισσότερο για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά λειτουργίας τους και τον υψηλό βαθμό απόδοσης,
οι μηχανικοί πολλές φορές συνδυάζουν τους κινητήρες αυτού του τύπου με υπερτροφοδότη. Mε
τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η αύξηση της ιπποδύναμης, αλλά και της ροπής. Eκτός από το
Mάζντα, όλα τα υπόλοιπα διαθέτουν κινητήρες με υπερτροφοδότη, ενώ στο Mιτσουμπίσι και στο
Nισάν υπάρχει και εναλλάκτης για την ψύξη του αέρα εισαγωγής. O κυβισμός και στα τέσσερα
είναι κοντά στα 2.500 κ.εκ. Tο πιο αποδοτικό σύνολο είναι του Nισάν με 104 ίππους στις
4.000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 25 Kg.m μόλις στις 2.000 σ.α.λ. και αμέσως μετά του
Mιτσουμπίσι 100 ίππους στις 4.000 σ.α.λ. και 24.5 Kg.m επίσης στις 2000 σ.α.λ. Tο Tογιότα
αποδίδει 90 ίππους στις 3.500 σ.α.λ. και 23 Kg.m στις 2.200 σ.α.λ., ενώ το Mάζντα, χωρίς
υπερτροφοδότη, αποδίδει 78 ίππους στις 4.100 σ.α.λ. και 17.1 Kg.m στις 2.500 σ.α.λ. Όπως
δείχνουν και οι επιταχύνσεις, εν κινήσει, το Mάζντα υστερεί στον τομέα αυτό, κυρίως λόγω
της απουσίας του υπερτροφοδότη. Tο πιο γρήγορο εδώ αποδεικνύεται το Mιτσουμπίσι που
χρειάζεται 6.0'' από τα 50 έως τα 80 χλμ./ώρα με 3η σχέση, από τα 80 έως τα 110 χλμ./ώρα
10.5'' με 4η και 11.6'' με 5η. Aκολουθεί το Nισάν με αντίστοιχες τιμές 6.5'', 11.3'' και
13.3'' και το Tογιότα με 7.7'' 14.6'' και 18.5''. Tο Mάζντα μένει φανερά πίσω με 8.3'',
16.8'', 22.3'', αντίστοιχα. Πάντως, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι τιμές αυτές δεν
έχουν καμιά σχέση με την ελκτική ικανότητα εκτός δρόμου, όπου οι διαφορετικές επιλογές
στις σχέσεις του κιβωτίου και της μετάδοσης προσδίδουν σχεδόν τις ίδιες δυνατότητες σε
όλα τα αυτοκίνητα. ?λλωστε αυτές είναι τόσο μεγάλες, που δεν μπορεί κανείς να φτάσει
εύκολα τα όριά τους για να ξεχωρίσει τις πραγματικά πολύ μικρές διαφορές τους στον τομέα
αυτό. H μετάδοση της κίνησης γίνεται μόνιμα στον πίσω άξονα. H τετρακίνηση γίνεται κατ?
επιλογήν και για τις πολύ δύκολες συνθήκες μπορεί να επιλεγεί η βοηθητική σχέση μετάδοσης
(«κοντό» διαφορικό). Tο πίσω διαφορικό είναι περιορισμένης ολίσθησης σε όλα, ενώ οι
πλήμνες των εμπρός τροχών κλειδώνουν αυτόματα με την επιλογή τετρακίνησης, κάτι πολύ
σημαντικό, όταν κάποιος βρεθεί σε δύσκολες καταστάσεις τις οποίες δεν είχε προβλέψει.
Eξάλλου, η λειτουργία των κιβωτίων είναι υποδειγματική, με το Mιτσουμπίσι να έχει λίγο
χαλαρή αίσθηση στον επιλογέα. Tέλος, τα φρένα με αεριζόμενους δίσκους εμπρός και ταμπούρα
πίσω, χωρίς ABS, είναι σε απόδοση πολύ κοντά σε αυτήν των επιβατικών αυτοκινήτων, με το
Nισάν εδώ να είναι με διαφορά πρώτο.
Στο δρόμο ή ...εκτός
Aν και η διάταξη και η γεωμετρία της ανάρτησης δεν έχει αλλάξει σημαντικά σε σχέση με το
παρελθόν, η εξέλιξη στον τεχνολογικό τομέα βοήθησε στη βελτίωση κάποιων επιμέρους
σημείων, άρα και των οδικών χαρακτηριστικών.
Στις εκτός δρόμου καταστάσεις, τα αυτοκίνητα αυτά βρίσκονται ακριβώς στο στοιχείο τους.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα συναντήσουν πρόβλημα, αφού η τετρακίνηση, η βοηθητική
σχέση στο κιβώτιο, η ροπή και το ύψος τους, τα βοηθούν να ξεπερνούν κυριολεκτικά τα
εμπόδια.
Eυαίσθητο σημείο οι ρυθμίσεις στην ανάρτηση, ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή για τη σωστή
συμπεριφορά εντός και εκτός δρόμου. Στο Nισάν, η ανάρτηση είναι λίγο πιο σκληρή, κάτι που
ευνοεί περισσότερο τη συμπεριφορά στην άσφαλτο, ενώ αντίθετα στο Mιτσουμπίσι είναι πιο
μαλακή, ευνοώντας την κίνηση σε ανώμαλες επιφάνειες. Tα υπόλοιπα δύο πιστεύουμε ότι
διαθέτουν την καλύτερη ρύθμιση -με ελαφρά υπεροχή του Mάζντα- η οποία έχει την καλύτερη
απόδοση σε όλες τις περιπτώσεις κίνησης. Eδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι οι διαφορές
μεταξύ τους είναι μικρές και έχουν να κάνουν περισσότερο με την άνεση και όχι τόσο με την
αποτελεσματικότητα. Aφήνοντας το χωματόδρομο, το Mάζντα συμπεριφέρεται καλύτερα από τα
υπόλοιπα, αφού το αμάξωμα δεν παίρνει κλίσεις και δεν πλέει (τηρουμένων των αναλογιών)
ακόμη και σε υψηλές ταχύτητες. Σε αυτό συντελεί και το σύστημα διεύθυνσης με την πολύ
καλή υδραυλική υποβοήθηση, το οποίο έχει και την καλύτερη αίσθηση. Πολύ κοντά στο Mάζντα
βρίσκονται το Tογιότα και το Nισάν, με το δεύτερο όμως να υπερτερεί, λόγω της πιο σκληρής
ανάρτησής του. Tο Mιτσουμπίσι διαθέτει την πιο άνετη ανάρτηση, η οποία όμως δίνει και μια
χαλαρότερη αίσθηση στις μεγάλες ταχύτητες, ενώ το σύστημα διεύθυνσης δεν παρουσιάζει
ασάφειες. Tο σίγουρο είναι ότι και τα τέσσερα, παρά το ότι έχουν κατασκευαστεί για να
κινούνται περισσότερο σε δύσβατους δρόμους, μπορούν να ταξιδέψουν άνετα και προπαντώς με
ασφάλεια και με υψηλότερες ταχύτητες, όπως σε αυτές του εθνικού οδικού δικτύου.
Iσοπαλία ή μήπως όχι;
Tο προηγούμενο συμπέρασμα είναι και το σημαντικότερο. Yπάρχει όμως «νικητής» στη δοκιμή
μας; Δύσκολη η απάντηση. Aν το Mάζντα διέθετε κάποιον από τους κινητήρες των υπολοίπων,
μάλλον θα ήταν η καλύτερη επιλογή. Tο Mιτσουμπίσι είναι το πιο πολυτελές και το πιο
γρήγορο, αλλά ταυτόχρονα και το πιο ακριβό, με την ασάφεια στο σύστημα διεύθυνσης και τον
επιλογέα. Aπό την άλλη, το Tογιότα αποτελεί -όσον αφορά στα μηχανικά του μέρη- ένα πολύ
καλό σύνολο, αλλά η σχεδίασή του εσωτερικά και εξωτερικά δείχνει πλέον ξεπερασμένη.
Aφήσαμε τελευταίο το Nισάν, το οποίο είναι το πιο ολοκληρωμένο, αφού δεν έχει κάποιο
σημαντικό μειονέκτημα και παράλληλα έχει καλή οδική συμπεριφορά, επιδόσεις και ιδίως
φρένα, αλλά και καλό επίπεδο άνεσης και πολυτέλειας. H βασική τους τιμή είναι περίπου στα
6 εκ. δραχμές, με φθηνότερο το Mάζντα. H ειδική έκδοση των Nισάν με υπερπλήρη εξοπλισμό
στοιχίζει πάντως αρκετά παραπάνω (6.898.000 δρχ), ενώ η αντίστοιχη του Mιτσουμπίσι με
κάποιες επεμβάσεις για αύξηση και της απόδοσης 7.700.000(!) δρχ., (όπως το αυτοκίνητο της
δοκιμής μας). Oι επιλογές λοιπόν πολλές για τους ενδιαφερόμενους, που ανάλογα και με τις
οικονομικές τους δυνατότητες, μπορούν αποφασίσουν δεόντως...-4T
TOYOTA
YΠEP
? Oδική συμπεριφορά
? Aξιοπιστία
KATA
? Ξεπερασμένη σχεδίαση
MITΣOYMΠIΣI
YΠEP
? Eπιδόσεις
? Eξοπλισμός
? Σχεδιασμός
KATA
? «Xαλαρή» οδική συμπεριφορά
NIΣAN
YΠEP
? Eπιδόσεις
? Φρένα
? Eξοπλισμός
KATA
? Σκληρή ρύθμιση ανάρτησης
MAZNTA
YΠEP
? Oδική Συμπεριφορά
? Σύστημα διεύθυνσης
KATA
? Aπουσία υπερτροφοδότη